Μυθιστόρημα – Mythistorema

Λυπούμαι γιατί άφησα να περάσει ένα πλατύ ποτάμι

μέσα από τα δάχτυλά μου

χωρίς να πιω ούτε μια στάλα.

Τώρα βυθίζομαι στην πέτρα.

Ένα μικρό πεύκο στο κόκκινο χώμα,

δεν έχω άλλη συντροφιά.

Ό,τι αγάπησα χάθηκε μαζί με τα σπίτια

που ήταν καινούργια το περασμένο καλοκαίρι

και γκρέμισαν με τον αγέρα του φθινοπώρου.

Μυθιστόρημα,  Γιώργος Σεφέρης

I am sorry for having let a broad river pass through my fingers

without drinking a single drop.

Now I’m sinking into the stone.

A small pine-tree in the red spoil

is all the company I have.

Whatever I loved vanished with the houses

that were new last summer

and collapsed in the autumn wind.

Yorgos Seferis, Mythistorema